แฟนเพจเฟซบุ๊ก วารินชำราบบ้านเฮา อุบลราชธานี ได้เผยแพร่เนื้อหาจดหมายของนักเรียนแลกเปลี่ยนชาวกัมพูชาท่านหนึ่ง ที่เข้ามาศึกษาในประเทศไทย โดยระบุข้อความว่า สวัสดีทุกคนครับ ผม เป็นนักเรียนต่างชาติจากประเทศกัมพูชา ผมมาอาศัยอยู่ ม.อุบล ในประเทศไทยได้เกือบหนึ่งปีแล้ว และพูดตามตรงเลยว่า ทุกอย่างที่นี่มันน่าทึ่งจริง ๆ ความเมตตาของคนไทย รอยยิ้ม ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกได้ในทุก ๆ วัน ไม่ว่าผมจะไปที่ไหน ก็มีแต่คนให้กำลังใจผมที่เป็นชาวกัมพูชาและพยายามอย่างดีที่สุดในการพูดภาษาไทย รวมถึงการเปิดใจรับวัฒนธรรมของที่นี่

ผมได้เรียนรู้เกี่ยวกับประเพณีของไทยมากมาย และผมก็รักและให้ความเคารพอย่างลึกซึ้ง ประเทศไทยคือประเทศที่ผมเลือก เป็นสถานที่ที่มอบโอกาสให้กับผม ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า และได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น อาจารย์และทุกคนรอบตัวผมปฏิบัติกับผมด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์และความเมตตาอย่างแท้จริง

แต่ตั้งแต่เกิดสงคราม ความรู้สึกในใจผมก็เริ่มหนักอึ้ง ผมรู้สึกเศร้าในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผมกังวลทุกวัน เกี่ยวกับอนาคต เกี่ยวกับสายตาของผู้คนที่มองมาที่ผม และตอนนี้ผมก็เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองว่า ผู้คนจะเกลียดผมไหม...เพียงเพราะผมเป็นคนกัมพูชา?

มันเจ็บปวดมากแค่จะคิดแบบนั้น เพราะตั้งแต่วันแรกที่ผมมาถึงที่นี่ ผมไม่เคยมองว่าประเทศไทยเป็นแค่ต่างแดน แต่ผมมองว่าที่นี่คือบ้านหลังที่สองของผม ผมไม่เคยคิดร้าย ไม่เคยมีเจตนาอื่นใด นอกจากอยากใช้ชีวิต เรียนรู้ และเคารพทุกอย่างที่ประเทศไทยเป็น ตอนนี้เมื่อสถานการณ์ตึงเครียดขึ้น ผมกลับรู้สึกเหมือนผมเป็นชาวกัมพูชาคนเดียวในประเทศนี้ ทั้งที่เคยรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย

แต่ถึงแม้จะมีความกลัวและความไม่แน่นอนอยู่เต็มหัวใจ ผมก็ยังเชื่อมั่นในสันติภาพ ผมเชื่อในความดีของมนุษย์ และผมหวังสุดหัวใจว่าทั้งสองรัฐบาลจะเลือกพูดคุยกัน ไม่ใช่ทำสงคราม เพราะพวกเรา โดยเฉพาะนักเรียนอย่างผม ต้องการแค่การมีชีวิต เรียนรู้ และได้รู้สึกว่าตนเองมีที่อยู่ในโลกนี้ For safetly reseaon I have to hide my info #PrayForThailand